Pod palmami na Boracay

Z rana udaliśmy się na plażę wymienić USD na PHP, gdyż poprzedniego dnia wymieniliśmy tylko część w recepcji Trafalgar Cottages po kursie 40,30 uznając, że warto zobaczyć, co oferuje konkurencja. Czytałem przed wyjazdem, że na Boracay są najgorsze kursy wymiany walut na całych Filipinach, ale okazało się to nieprawdą. Przy plaży znaleźliśmy punkt Allied Banku, w którym USD wymieniliśmy po kursie 40,55 PHP i jak się później okazało, był to najlepszy kurs wymiany, po którym kupowaliśmy peso.
Cały dzień postanowiliśmy poświęcić na plażowanie. Wynajęliśmy więc leżaki i ułożyliśmy w cieniu mając w pamięci przykre doświadczenia z Tajlandii i Malezji, gdzie poszliśmy na żywioł i wystawialiśmy się centralnie na słonce, wieczorami wijąc się z bólu. Tym razem zaopatrzeni w olejek z filtrem 50 to my byliśmy górą. Leżeliśmy tak beztrosko obserwując lazurową wodę, tropikalną roślinność lub po prostu chlapiąc się w wodzie. Jedyną niedogodnością były zielone algi, które przypłynęły do brzegu i trzeba było przejść kilka metrów, żeby popływać. Gdy zgłodnieliśmy, ruszyliśmy coś zjeść i wtedy potwierdziło się to, o czym wiedziałem przed wyjazdem, że kuchnia filipińska mówiąc delikatnie nie zachwyca. Wszystko właściwie smakuje jak nasz gulasz tyle, że podawany z ryżem. Obowiązkowo z tłustym mięsem. Powszechny jest sos "adobo", który podawany jest w wersjach "chicken adobo", "beef adobo" i "pork adobo". Na śniadania najczęściej serwowane są czerwone parówki, które smakują jak bułki pszenne. Początkowo walczyliśmy i przekonywaliśmy siebie, że tutejszą kuchnię można polubić, ale po krótkim czasie daliśmy za wygraną. Kasia do końca pobytu na Boracay stołowała się w McDonaldsie, a ja w tureckiej sieci Leylam, w której znalazłem przepyszne showarmy z ryżem.

http://www.rabbitearth.com/wp-content/uploads/2012/09/boracay-beach-resort.jpg

Zdjęcia (1)

Komentarze (0)